The Damned

Winter 1862, Verenigde Staten. Ver weg van het front verkent een compagnie soldaten onbekend terrein. Hier voelt oorlog niet dreigend of avontuurlijk, maar hongerig en monotoon. Terwijl deze mannen van allerlei achtergronden hun kamp opzetten en afwachten, mijmeren ze over het leven dat ze geleid hebben en de keuzes die hen tot hier hebben gebracht. Wanneer de vijand eindelijk toeslaat, blijkt de woeste natuur van Montana minstens even dodelijk.

Commentaar

Regisseur Roberto Minervini (The Other Side) levert een rauw portret af over het existentiële bestaan van soldaten. Het tempo is traag en meditatief en verplaatst de kijker in de geestestoestand van de personages, die angstvallig moeten wachten op het onbekende en onvermijdelijke. Minervini liet zijn cast en crew gedurende twee maanden leven op een set in Montana, zodat ze zich zo goed mogelijk konden inbeelden hoe het leven van een soldaat in de Amerikaanse Burgeroorlog gevoeld moet hebben. Geen alledaagse regietechniek, maar het levert alleszins een enorm naturelle, doorleefde film op die niet onder stoelen of banken steekt hoe roemloos het voeren van een oorlog werkelijk is. Minervini won in Cannes de prijs voor Beste Regisseur.