RHEA

Wanneer dingen tot de grond toe zijn afgebrand en je alleen as overhoudt, zijn er twee dingen die je kunt doen: de handdoek in de ring gooien of jezelf weer oprapen en je realiseren dat as eigenlijk een heel vruchtbare bodem is. Dat is wat er de afgelopen jaren met RHEA is gebeurd. Nu zijn ze terug, schudden ze het etiket van een pure power rock band van zich af met nieuwe muziek die groovier klinkt dan ooit. Na een ongewone pauze van een jaar begon Van de Sande opnieuw liedjes te schrijven. Het inspireerde de band ook om bestaande vragen te verkennen, op een zeer on-Belgisch, ambitieuze manier: denk niet te klein, toon durf, steek je nek uit. RHEA bevraagt hogere machten, zowel politieke als religieuze, en wil de mensheid terugbrengen naar het epicentrum van dit alles. Muzikaal is het allemaal heel anders dan wat RHEA ooit heeft gedaan, maar het is allemaal organisch ontstaan, vanaf de allereerste riff die Van de Sande op papier zette. Hoe meer de band in het materiaal dook, hoe meer ze zich realiseerden dat dit precies was wat ze wilden doen, nieuwe wegen inslaan. Het is rockmuziek, maar met nieuwe invloeden: er zit funk in één nummer, disco in een ander en zelfs een ballad. Door nieuwe instrumenten toe te voegen zoals viool, piano, Hammond of mellotron, groovy baslicks en wah-wah pedalen klinkt RHEA groovier dan ooit. Eerste single 'Creeping Through My Head' kan het best omschreven worden als RHEA meets Kravitz. De eerste 6 jaar na hun doorbraak waren een behoorlijke achtbaan voor RHEA. Nu zijn ze weer op de rails, vastberadener dan ooit. Het tweede album zal in veel opzichten redding brengen, gegroeid op de vruchtbare grond van de as waar het allemaal mee begon. Ontdek het, live, in Het Depot.