Les 400 Coups

De twaalf jaar oude Antoine Doinel woont samen met zijn moeder en zijn stiefvader in een piepklein appartementje in Parijs. Beiden zijn vaak weg van huis en geven Antoine maar weinig aandacht. Op school staat Antoine gebrandmerkt als een onruststoker, wanneer een pin-upblaadje in de klas wordt rondgegeven is het net in zijn handen wanneer de leerkracht het afneemt. Het gaat van kwaad naar erger en Antoine begint te spijbelen. Hij belandt op straat en vult zijn tijd met naar de film gaan en kattenkwaad uithalen.

Commentaar

Les Quatre Cents Coups won onder ander de Prijs voor Beste Regisseur op het Festival van Cannes (1959) en de New York Film Critics Circle Award voor Beste Buitenlandse Film (1959). Truffaut was een gevreesd criticus voor hij met zijn debuut zijn tegenstanders stomverbaasde. Het autobiografische verhaal van een puber op de dool die zijn heil zoekt in cinema markeerde het begin van de Nouvelle Vague-stroming, en is al die jaren later nog steeds een sleutelfilm binnen de Franse cinema. Het verhaal van de jonge Antoine Doinel is op het einde van de film nog niet uitverteld voor Truffaut: hij zou in zijn carrière nog vier films maken met het personage in de hoofdrol.