Kinga Jaczewska — BRUT

Via het brutalisme zoekt Kinga Jaczewska de verhouding tussen individu en groep, tussen beperking en vrijheid

Geïnspireerd door persoonlijke ervaringen raakte Kinga Jaczewska in de ban van de letterlijke en figuurlijke betekenis van de kleur grijs binnen een westerse context. Ze verdiepte zich in de waarde die grijs speelt in de kapitalistische cultuur, in de poëzie die ermee gepaard gaat en in de relatie tussen grijs, expressie en kleur – thema’s die eerder al aan bod kwamen in haar werken Grey, Time It Takes en Gabriel. Met BRUT kiest Jaczewska deze keer voor een persoonlijker en dus meer letterlijk uitgangspunt dan voorheen: het brutalisme. Brutalisme als architecturale stroming, maar ook als sociaal systeem en ideologie die ooit in contrast stond met de glimmende façade van het hedendaagse kapitalisme.

Aanvankelijk domineren brutalistische vormen de dans: strakke bewegingen, rechte lijnen en draaiingen van 90 of 180 graden. Langzaam nemen de dansers een vrijere, snellere en vrolijkere stijl aan en ontvouwt de choreografie zich tot een kleurrijke, dynamische viering van eenvoud. Zo verkennen de drie dansers de verhouding tussen individu en groep, tussen expressie en beton, tussen beperking en vrijheid. Jaczewska toont in deze triomfantelijke ode aan de ‘danse brute', hoe grijs een enorme diepgang bezit en onthult in deze abstracte materie de rijkdom van het ‘tussenin’ – het stille, het over het hoofd geziene. Door het gewone centraal te stellen, durft Jaczewska haar eigen begrip van het spectaculaire in vraag stellen.