BREINSTORM MET JOHAN HOEBEKE

• JOHAN HOEBEKE

Johan Hoebeke, linkse denker, dokter in de wetenschappen én specialist in immunologie, doceerde biologie en evolutietheorie aan de studenten filosofie van de Sorbonne Straatsburg en was jarenlang onderzoeksdirecteur aan het Franse Centre National de Recherche Scientifique (Frankrijk).

Hij is met Dirk Van Duppen medeauteur van 'De Supersamenwerker'. In dat boek tonen Dirk Van Duppen en Johan Hoebeke aan dat de mens ten gronde super-empathisch, super-sociaal en daardoor ook super-samenwerkend is. In één beweging verwijzen ze ook het neoliberale gedachtegoed naar de prullenmand, wegens volledig voorbijgestreefd. De mens heeft het niet zo ver kunnen schoppen, omdat hij een egoïst is, maar omdat hij een samenwerker is.

WETENSCHAP IS IN VRAAG STELLEN

Johan Hoebeke behoort tot het kransje wetenschappers die reeds vroeg in 2020 kritisch en verontwaardigd waren over de aanpak van de Covid-crisis. Tegelijkertijd is hij de geknipte persoon om te antwoorden op de vele geruchten en samenzweringstheorieën rond het Covid-19-virus. Wat moeten we denken van de bewering dat het virus in een laboratorium in China zou gefabriceerd zijn? Heeft China belangrijke informatie weggemoffeld? Is de WHO de handlanger van China zoals Trump beweert? Wat met de wilde verhalen over Bill Gates? Hoe kan je je als leek wapenen tegen die geruchten?

Johan Hoebeke wil ons aan de hand van enkele stereotypen die over wetenschap in omgang zijn, bevragen over ons denken over die wetenschap.

Met als praktische oefening de Covid-vaccins zal hij ons met behulp van publicaties uit wetenschappelijke tijdschriften duidelijk maken hoe zulke artikelen tot ongegronde besluiten kunnen leiden. Daarover zei hij onder meer: “De hyper-specialisatie in de wetenschap is een slechte evolutie want men dringt niet meer door tot de grond van een zaak. Als student bijvoorbeeld leerde ik eerst logica en epistemologie (dit is de wetenschap over hoe de mens kennis verwerft). Als dat niet meer grondig onderwezen wordt, gaat men foute redeneringen ontwikkelen waarvan Aristoteles reeds wist dat ze fout waren. Men is alleen nog geïnteresseerd in de eigen discipline. Aangezien de wetenschap als dusdanig heel slecht gepromoot wordt, gaan journalisten met onderzoeken aan de slag zonder voldoende kennis van de materie. Een snel interviewtje met mensen die het onderwerp zelf niet grondig kennen desinformeert in feite het publiek. Vandaar ook de toenemende invloed van de complottheorieën."